Remonstrantse Broederschap
De Remonstrantse Broederschap is een vrijzinnig kerkgenootschap ontstaan na de veroordeling van de
Remonstranten op de Nationale synode van Dordrecht (1618-
tegen de Remonstranten die nog steeds in de meeste orthodoxe Protestantse kerken tot de belijdenisgeschriften behoren. De afgezette predikanten stichtten in 1619 in Antwerpen de Remonstrantse Broederschap. Snel daarna trok men Noordelijk en moest eerst als ondergrondse kerk of schuilkerk samenkomen. Opvallend is dat het ledenaantal in de tweede helft van de 19e eeuw sterk toenam door de opkomst van het modernisme .
De broederschap verwerpt elke gedachte dat er een uitverkoren groep bestaat. Iedereen kan deelnemen aan het Heilig Avondmaal, mits hij verlangt in gemeenschap met Christus te leven.
De belijdenis dient als het zoeken naar datgene wat de christenen verenigd. De Broederschap wil een geloofsgemeenschap vormen geworteld in het evangelie van Jezus Christus en getrouw aan haar beginsel van vrijheid en verdraagzaamheid.
Op 10 juni 2006 heeft het bestuur van de Broederschap de volgende belijdenis aanvaard:
Wij beseffen en aanvaarden dat wij onze rust niet vinden in de zekerheid van wat wij belijden,
maar in verwondering over wat ons toevalt en geschonken wordt;
dat wij onze bestemming niet vinden in onverschilligheid en hebzucht,
maar in wakkerheid en verbondenheid met al wat leeft;
dat ons bestaan niet voltooid wordt door wie we zijn en wat we hebben,
maar door wat oneindig groter is dan wij kunnen bevatten.
Door dit besef geleid, geloven wij in Gods Geest die al wat mensen scheidt te boven gaat
en hen bezielt tot wat heilig is en goed,
opdat zij, zingend en zwijgend, biddend en handelend, God eren en dienen.
Wij geloven in Jezus, een van Geest vervulde mens,
het gelaat van God dat ons aanziet en verontrust.
Hij had de mensen lief en werd gekruisigd maar leeft,
zijn eigen dood en die van ons voorbij.
Hij is ons heilig voorbeeld van wijsheid en van moed
en brengt ons Gods eeuwige liefde nabij.
Wij geloven in God, de Eeuwige, die ondoorgronde liefde is, de grond van het bestaan,
die ons de weg van vrijheid en gerechtigheid wijst en ons wenkt naar een toekomst van vrede.
Wij geloven dat wij zelf, zo zwak en feilbaar als wij zijn,
geroepen worden om met Christus en allen die geloven verbonden,
kerk te zijn in het teken van de hoop.
Want wij geloven in de toekomst van God en wereld,
in een goddelijk geduld dat tijd schenkt om te leven en te sterven en om op te staan,
in het koninkrijk dat is en komen zal, waar God voor eeuwig zijn zal: alles in allen.
Aan God zij de lof en de eer in tijd en eeuwigheid.
Amen