Gereformeerde Gemeente in Nederland

De Gereformeerde Gemeente in Nederland is ontstaan is in 1953 na afsplitsing van de Gereformeerde Gemeente in Nederland en Noord-Amerika na een geschil met Ds.Steenblok over het theologische vraagstuk van het aanbod van genade, waarbij Ds.Steenblok van zijn functie als docent aan de Theologische school te Rotterdam werd ontheven. De Reformed Congregations in North America en de gemeente in Pretoria  (Zuid-Afrika) horen ook bij de Gereformeerde Gemeente in Nederland.

De Gereformeerde Gemeente in Nederland heeft vier predikanten en één emeritus predikant en telt 21.968 leden en doopleden en is ten opzichte van 2006 gestegen met 127 leden. In Nederland zijn er 47 gemeenten aangesloten bij dit kerkverband. De vijf gemeenten in de Verenigde Staten, Canada en Zuid-Afrika groeiden in 2007 met 27 leden tot 1782 leden. Op dit moment (2008) zijn er twee studenten in opleiding voor predikant die door de eigen predikanten worden onderwezen.

De grootste gemeenten van de Gereformeerde Gemeente in Nederland vindt men in Alblasserdam, Barneveld, Ederveen, Opheusden, Terneuzen en Uddel. De leden van deze kerk behoren tot de bevindelijk gereformeerden De kerkdiensten zijn erg traditioneel en de zang van de psalmen,die niet ritmisch worden gezongen, wordt begeleid op het orgel.

 

Net als de Gereformeerde Gemeente neemt de Gereformeerde Gemeente in Nederland de Bijbel (alleen de Statenvertaling)aan als absolute bron van waarheid en als enige norm voor leer en leven. Ook de drie formulieren van enigheid zijn erg belangrijk. Gezongen worden de psalmen in de oude berijming van 1773, er zijn ook nog 9 gemeenten in Zeeland die de psalmen van Datheen (1531-1588) zingen uit 1566. Zowel de psalmen in de berijming van 1773 als de psalmen van Petrus Datheen zijn hier te lezen. In deze maatschappij zijn zij fel tegen abortus, euthanasie, anti-conceptie en homoseksualiteit. Bovendien wordt het gebruik van televisie en privé-gebruik van internet afgewezen. De leden stemmen SGP, sturen hun kinderen naar reformatorische scholen en zijn voor hun informatie afhankelijk van het Reformatorisch Dagblad.

 

Het verschil tussen de Gereformeerde Gemeente in Nederland en de Gereformeerde Gemeente in Nederland en Noord Amerika zit in dogmatische verschil over het aanbod van genade.

 

In 1980 ontstond er een scheuring over of er wel of geen verschil moet worden gemaakt tussen wedergeboorte en levendmaking. Sinds die tijd zijn er zeven gemeenten afgescheiden met nog slechts 1 predikant en zijn doorgegaan onder de naam Gereformeerde Gemeente in Nederland buiten verband. In 2005 zijn de gemeenten van Werkendam en Woudenberg afgescheiden en zijn verder gegaan onder de naam Vrije Gereformeerde Gemeente in Nederland met slechts 1 predikant.

 

In het kerkelijk jaarboek 2008 beschrijft Ds. Roos de ware kerk zoals de Gereformeerde Gemeente in Nederland dat ziet:

“De ware kerk is daar waar God allermeest verhoogd wordt, daar waar de zondaar allerdiepst vernederd wordt, daar waar de vernederde en verlegen zondaar het meest bemoedigd en getroost wordt met de vrije genade van God in Christus naar Gods’ Woord, en daar waar die getrooste zondaar allermeest wordt aangezet tot de innigste zaligheid”.

 

Er is een sterk groeiende tendens waarneembaar van toenadering tussen de verschillende soorten Gereformeerde Gemeentes zowel op plaatselijk als op bestuurlijk (synodaal) niveau.

 

Nieuw gegeven is dat Ds.Golverdingen (kerkhistoricus) van de Gereformeerde Gemeenten in oktober 2007 berichtte

dat de synode van 1953 ernstige fouten heeft gemaakt bij het besluit Ds.Steenblok uit zijn functie van docent te

zetten. De synode van de Gereformeerde Gemeeente heeft in oktober 2007 besloten een

studiecommissie in het leven te roepen om dit feit nader te onderzoeken en verdere contacten wat samenwerking

betreft tussen de Gereformeerde Gemeente en  de Gereformeerde Gemeenten in Nederland aan te gaan. Over dit onderwerp zijn de laatste tijd diverse publicaties verschenen